8 Χριστουγεννιάτικα Ποιήματα από τους Αναγνώστες Μας

Τα Χριστούγεννα είναι η αγαπημένη μου εποχή. Όσοι με ακολουθείτε λίγο καιρό θα το έχετε καταλάβει από το χιόνι και την αντίστροφη μέτρηση με το που μπαίνεις στο Write my Mind και από τις Χριστουγεννιάτικες δημοσιεύσεις. Φέτος λοιπόν που δεν μπορούμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα όπως κάθε άλλη χρονιά κάπως με στενοχωρεί. Θέλω να δω ανθρώπους να ξεχύνονται στους δρόμους, να αγκαλιάζουν άλλους ανθρώπους. Θέλω να ακούσω τις φωνούλες των παιδιών που λένε τα κάλαντα. Θέλω και την ανθρωπιά που κάθε χρόνο τέτοια εποχή φτάνει στα ύψη και φέρνει όλο τον κόσμο κοντά.

Μα η πραγματικότητα είναι αλλιώς και αφού δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα αυτά ας δημιουργήσουμε μια γιορτινή κατάσταση με τον τρόπο που μπορούμε. Για να παραφράσω τον Καβάφη:

“Κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εγκαταλείπεις”.
Πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας

Λοιπόν δεν την εγκαταλείπουμε! Ερχόμαστε κοντά με τον τρόπο του Write my Mind, την ποίηση. Στο 5 Ιδέες για να Γράψεις Ποίηση: Χριστουγεννιάτικη Έκδοση έκανα ένα κάλεσμα σε όλους εσάς, τους αναγνώστες, να μου στείλετε το δικό σας Χριστουγεννιάτικο ποίημα. Να γράψετε δηλαδή ένα ποίημα που θα δείχνει τη δική σας πλευρά για αυτή τη γιορτή και να το μοιραστείτε μέσω του blog με τον κόσμο. Στόχος να συνδεθούμε υπό την αγκαλιά της ποιητικής δημιουργίας και ίσως να ταυτιστούμε με τους συγγραφείς των ποιημάτων.

Η ανταπόκρισή σας συγκινητική και τα ποιήματά σας, όλα μαζί και το καθένα ξεχωριστά, δίνουν πνοή στα φετινά Χριστούγεννα. Το κάθε ποίημα έχει μια διαφορετική προσέγγιση της γιορτής αυτής, άλλο χαρούμενη και άλλο μελαγχολική. Μα όλα μαζί συνθέτουν ένα ποιητικό σώμα ενώνοντας τις φωνές των ποιητικών υποκειμένων σε μια δυνατή δημιουργική ψυχή. Διαβάστε, νιώστε και απολαύστε!

Τα ποιήματα

Χριστουγεννιάτικα ποιήματα από αναγνώστες — Photo by: Nguyen Dang Hoang Nhu on Unsplash

Άτιτλο

Γιώτα Συντέτα

Χριστούγεννα προσμένουν
χαρά και ευτυχία
ωραία μελωδία
χαρούμενα παιδάκια
λένε τραγουδάκια
θέλουνε παιχνίδια 
δώρα Χριστουγέννων κάτω από τα δέντρα
να τα περιμένουν 
κι όλοι μαζί δεμένοι,
επιτέλους απελευθερωμένοι,
να βγούμε στις αυλές μας
πίσω να πάρουμε τις ζωές μας
όλα με ουσία,
αγάπη κι ιστορία
να ερωτευτούμε πάλι

Τα Φωτάκια

Ρίνα Μπούγαλη

Τί ωραία που είναι τα φωτάκια!
Σαν μικρές πυγολαμπίδες που παν’ και κάθονται πάνω στα έλατα
μπορούν να πεταρίζουν όλη τη νύχτα
φως
σκοτάδι
φως
σκοτάδι
και μόνο όταν έρθει η μέρα
και τους επιτρέψεις λίγη ησυχία βγάζοντάς τα απ’ την πρίζα
σ’ αφήνουν κι εσένα να δεις πόσο κουράζονται να παίζουν θέατρο για τις σκιές.
Ακίνητα πλέον
σε στάση υπόκλισης
αφήνονται στους θεατές τους:
εσένα
τη νύχτα
το χρόνο
να χειροκροτήσουν ή να τα βάλουν πάλι στη πρίζα·
αντίπαλος θίασος της μοναξιάς.

Άτιτλο

Ελένη Καρακοντάκη

Παραμονή Χριστούγεννα,
Κι απ’όλα τα στολίδια μου
Δεν ντύθηκα κανένα
Όσο απ’το φως χρειάζομαι 
Το φέρνουνε τ’αστέρια 
Η μέρα μέσα μου αρκετή
Βελούδινη και απαλή,
νηφάλια
Νύχτα Αγία, ιερή 
με ευλάβεια προσμένει

Χριστούγεννα

Άγγελος Καράλης

Γιορτή ζεστής αγκαλιάς και παγωμένης καρδιάς.
Χριστούγεννα, γιορτή οικογένειας και ατέλειωτης μοναξιάς .
Η γιορτή που σου υπενθυμίζει να είσαι χαρούμενος για ό,τι έχεις
και να λυπάσαι για ό,τι σου λείπει.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα

Μαρία Ευσταθίου

Ήρθαν τα Χριστούγεννα
Ημέρες Χαράς, μα μόνος μου νιώθω
Έτοιμος να εκραγώ
Σαν το ξύλο που πετιέται στο τζάκι
Σαν το σπασμένο στολίδι που πετιέται στα σκουπίδια.
Ήρθαν τα Χριστούγεννα,
Τριγύρω μου ο κόσμος τραγουδά και χαμογελά,
Μα εγώ μέσα μου ουρλιάζω για τη δηθενιά που βλέπω
Ήρθαν τα Χριστούγεννα , δεν μπορώ άλλη υποκρισία,
Η ανθρωπιά δεν έχει εποχή.
Ήρθαν τα Χριστούγεννα, η μιζέρια καλύπτεται συνωμοτικά,
Κάτω από τους όμορφους στολισμούς.

Μισή Ζωή

Παναγιώτα Γιώτη

Ζώ
με μισή ζωή.
 
Γι’ αυτό μην έρχεσαι.
 
Ξέρω πια πως να φερθώ.
 
Θα μοιραστώ αλλού,
τα αθώα όνειρα μου
και κάπως έτσι,
θα γεμίσω για λίγο
τη ζωή μου.
Κι’ αν φύγουν κι’ άλλοι,
 
θα παλέψω
– μόνη –
για να βγω απ’ το τρυπάκι
της περίεργης αυτής μοναξιάς,

που τόσο απεχθάνομαι.
 
Μην έρχεσαι.
 
Η ζωή μου για ακόμη μια φορά,
ρυθμίζεται λάθος.
 
Κινούμαι ανάμεσα τους
ξανά
και ξανά,
λάθος.
 
Γύρω από μαραμένες ψυχές,
που έχουν πληγωθεί πολύ.
 
Μην έρχεσαι λοιπόν,
 
γιατί φοβισμένη,
ζητώ ασφάλεια.
 
Κι’ όταν γίνεις ξανά
καπνός,
θα ζώ
με μισή ζωή.

Χριστουγεννιάτικο ποίημα

Αραχνοΰφαντη

Ρίχνω την ευθύνη στα φετινά Χριστούγεννα
 για όλα αυτά που δεν ανέφερα
 και που δεν έγραψα εδώ.

 Με κοιτάζουν κατάματα
 αναβοσβήνοντας λαμπάκια
 προηγούμενων Χριστουγέννων και
 απαιτούν ένα χαμόγελο
 χαραγμένο επί πτωμάτων και δακρύων.

 Μου πήραν πολλά φέτος.

 Γι’ αυτό ξεκινάω απ’ την μέση
 -κάποιες εικόνες
 δεν εκφράζονται με λέξεις-
 κι άμα τις γράψω εδώ
 θα πρέπει ν’ αναστοχαστώ,
 να τις στολίσω γυαλιστερές λέξεις,
 εύθραυστες

 Τις αφήνω λοιπόν να περιφέρονται
 στο void της μνήμης μου
 πιάνω τη μια
 αφήνω την άλλη
 και τσουπ (δώρο!)
 ένα καινούργιο πρόβλημα.
 Το είχα αφήσει να σκονίζεται καιρό-

 Τύλιξ’ το με ένα περιτύλιγμα,
 με μεγάλο κόκκινο φιόγκο!
 Άνοιξ’το σα να μην το περίμενες.

 Και να μην ήταν Χριστούγεννα, τι θα άλλαζε;
 Οι αμυγδαλιές πάλι θα με κοιτούσαν
 περιμένοντας να ανθίσουμε μαζί
 όπως κάθε χρόνο,
 Το μεγάλο κύμα της θάλασσας
 πάλι θα ερχόταν απειλητικό
 για να παίξουμε,
 να το σχίσω στην μέση
 Και τα κίτρινα και τα κόκκινα φύλλα
 πάλι θα έπεφταν
 σε σωρούς για να τρέξω
 και να χοροπηδήσω πάνω τους.
 Να ακούσω αυτό το ικανοποιητικό κραααατς.
 Αλλά εγώ δεν θα τα έκανα.
 Τίποτα από αυτά.

 Θα περίμενα πάλι τα Χριστούγεννα
 να τους ρίξω το φταίξιμο για όλα αυτά
 που δεν μπορώ να αναφέρω
 και να γράψω εδώ
 ακόμα.

Παραδοσιακό έτος στο νησί

Νικήτας Αλισσάφης

Καλορίζικο το έτος 
Να ‘χεις τυχερή αρχή 
Την παράδοση και φέτος 
Να κρατήσεις ζωντανή 

Θέλει πείσμα ο χειμώνας 
Ηρεμία ψυχική 
Είναι τούτος ο κανόνας 
Στη δική μας τη ζωή

Σαν η άνοιξη προβάλλει 
Σαν ανθίσει το νησί 
Της καρδιάς το καρναβάλι 
Μας μεθά τη λογική 

Σαν θα ‘ρθει το καλοκαίρι 
Και γεμίσουν τα στενά 
Κράτησε με απ το χέρι 
Να χαρώ τα δειλινά…

Η ανάγκη των ανθρώπων να εκφραστούν ποιητικά, όπως φαίνεται, είναι μεγάλη. Όταν γράφεις τη σκέψη σου με ποιητική μορφή σίγουρα θα νιώσεις μια εσωτερική ηρεμία και πληρότητα. Σα να ξόρκισες ό,τι σε βασάνιζε, ό,τι σε απασχολούσε.

Σας ευχαριστώ που δώσατε σε όλους εμάς μια ευκαιρία να έρθουμε κοντά και να αισθανθούμε ό,τι αισθάνεστε. Που ανοίξατε τις πόρτες του εσωτερικού σας κόσμου και μας επιτρέψατε να ρίξουμε μια ματιά. Μας δείξατε πως όλοι έχουμε παρόμοια συναισθήματα. Νιώθουμε ανησυχία, φόβο, μελαγχολία, χαρά, αισιοδοξία. Νιώθουμε άνθρωποι.

Πώς φάνηκαν σε εσάς τα ποιήματα; Υπάρχει κάποιο από αυτά που σας μίλησε λίγο παραπάνω; Αφήστε ένα σχόλιο από κάτω και δώστε λίγη αγάπη στους ανθρώπους που τόλμησαν να γράψουν την ψυχή τους και δεν φοβήθηκαν να εκτεθούν. Μας ένωσαν σε μια ποιητική αγκαλιά. Τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!

Και μην ξεχνάτε να κάνετε εγγραφή στο Newsletter μας για να μην χάσετε κανένα λογοτεχνικό νέο!