Το Σούρουπο- Ένα Ποίημα του Χάρη Αγγελογιάννη

Είναι φορές που τα ποιήματα τα διαβάζω σαν περαστική. Με μουδιασμένη σκέψη διαβάζω τις λέξεις, προσπαθώ να τις ερμηνεύσω εγκεφαλικά. Περιμένω λογικά να εξηγήσω στίχους που δε χωρούν σε πεζότητα και λογική.

Όχι όμως αυτή τη φορά. Διαβάζοντας το ποίημα “Το σούρουπο” του Χάρη Αγγελογιάννη, κάτι μέσα μου σκίρτησε. Ένιωσα το σώμα μου να θέλει να χορέψει με τις λέξεις, όσο περίεργο κι αν φαίνεται σε κάποιον αυτό. Το σούρουπο του ποιητή έγινε και δικό μου.

Οι στίχοι του Χάρη Αγγελογιάννη έχουν μια μουσικότητα και βγάζουν έναν τόνο μελαγχολίας. Αυτά τα δύο στοιχεία δένουν μεταξύ τους και δημιουργούν ποιήματα προσωπικά μα και εντελώς συλλογικά. Μπορείς να το νιώσεις αυτό τόσο σε αυτό το ποίημα, όσο και στους Ταραγμένους Καιρούς.

Προσκαλώ λοιπόν κι εσένα που διαβάζεις τώρα να μη διαβάσεις το ποίημα αυτό με το μυαλό, μα με τις αισθήσεις. Αφέσου και η μουσικότητά του θα σε ταξιδέψει!

*Περιέχει χορηγούμενα links. Μάθετε περισσότερα στο τέλος του άρθρου ή εδώ.

Το σούρουπο

Μαβιά σύννεφα
ταξιδεύουν στα δυτικά
με τον ανάλαφρο ρυθμό
παλιού τραγουδιού.*
Ένα κορίτσι
κεντάει στο τελάρο του
το τριανταφυλλί του λιόγερμα.*

Ένα σύννεφο,
το' συρε μαζί του το σούρουπο,
σκάλωσε στα κλαδιά της γαζίας
ξεθώριασε το κιτρινάκι της φορεσιάς της
σκαρφάλωσε στο παραθύρι
σκοτείνιασε τα χρώματα στην κάμαρη
που 'χε το δείλι
απλόχερα σκορπίσει.

Ο δρόμος φορτωμένος περίσκεψη*
πορεύεται στ' αμμουδερό τ' ακροθαλάσσι
μια διακριτική βροχή
λουστράριζε την άσφαλτο
μια στεναχώρια πλανιέται
κρεμασμένη στις δεντροστοιχίες.

Μια θάλασσα ξαπλωμένη νωχελικά
συλλογιόταν την απεραντοσύνη της*
στο πρωινό της ξύπνημα
ολόστρωτη, ανεκύμαντη
κι ας φύσαγε ένα δροσάτο αγέρι.

Το σύθαμπο τη βρήκε
θυμωμένη, ανάστατη
φυσάει η σοροκάδα φρενιασμένη
βογκάει η φουσκοθαλασσιά.*

Στενάζει η ατμόσφαιρα
ανείπωτους καημούς
μια μνήμη αβέβαιη
σέρνεται από άγνωστα βάθη
συλλογισμοί απλώνουνε
στην πονεμένη σκέψη.

Άχαρες σκιές, ανάκατες
ζώσαν το περιγιάλι
πεσμένες κουβέντες
που σκόρπισαν κατάχαμα
μια ανημποριά για να τις συνταιριάξεις.

Κλείστηκε το κορίτσι στην κάμαρη
βαρύ ζύγωνε το σκοτάδι
δεν με συμπάθαγε 
τούτο το σούρουπο
μου μήναγε να μην ανταμωθούμε.

Σημείωση του συγγραφέα

Είναι κάποια σημάδια που σου δίνουν να καταλάβεις πως κάποιες ώρες δεν είναι με το μέρος σου.

Σε ποιητική έκφραση (“Το σούρουπο”).  Δημοσιεύτηκε επίσης την 15/02/2021 στο διαδικτυακό περιοδικό τοβιβλίο.net.

Κάποιες φράσεις (*) τις πήρα από το έξοχο διήγημα “Αστροφεγγιά” (1945) του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου. Ο βραβευμένος συγγραφέας ανήκε στη γενιά που δημιουργούσε στη δημοτική γλώσσα, με τόσο γλαφυρή γραφή, που δεν την συναντάς πια στις μέρες μας. Γι’ αυτό κι οι στίχοι έπρεπε να είναι σε αρμονία με τη γραφή του.

Χάρης Αγγελογιάννης

Ο Χάρης Αγγελογιάννης (Αθήνα 1953) σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ κι εργάστηκε ως Ορκωτός Λογιστής. Η συλλογή διηγημάτων του “Οδοιπορικό, ένα ταξίδι στον χρόνο”,(Ιούλιος 2020),  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γκοβόστη. Ένα ταξίδι που ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του ’60, περνάει μέσα από τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας και φτάνει στις παρυφές των ημερών μας. Δημοσιεύσεις του, πεζά και ποίηση, περιλαμβάνονται στο δικτυακό περιοδικό τοβιβλιο.net

Δες επίσης το video από τη βιβλιοπαρουσίαση της συλλογής διηγημάτων “Οδοιπορικό: Ένα ταξίδι στον χρόνο” του συγγραφέα Χάρη Αγγελογιάννη και γνώρισέ τον λίγο καλύτερα. Το βιβλίο του μπορείς να το προμηθευτείς από ΕΔΩ.

---

Το κείμενο περιέχει affiliate links. Αυτό σημαίνει ότι εάν προμηθευτείς το βιβλίο από τα link που βρίσκονται στη σελίδα θα λάβω μια μικρή προμήθεια χωρίς πρόσθετο κόστος σε εσένα. Αγοράζοντας βιβλία μέσω των συνδέσμων του Write my Mind μας βοηθάς να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε: Να φέρνουμε εσένα λίγο πιο κοντά στην ποίηση και τη λογοτεχνία. Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα πάτησε εδώ.