Απαντητική Ποίηση: Δύο Ποιήματα σε Διάλογο

Είναι φορές που κάποια ποιήματα μοιάζουν σχεδόν να συνομιλούν. Σα να έχουν δική τους υπόσταση και ανθρώπινη μορφή, πιάνονται το ένα από τις λέξεις του άλλου και χορεύουν στο ρυθμό των νοημάτων. Κι ας γράφτηκαν άλλες εποχές, για διαφορετικά ταξίδια, από διαφορετικούς ανθρώπους. Κάπως καταφέρνουν και μπλέκονται το ένα με το άλλο, και ερωτοτροπούν γλυκά στης ποίησης το κρεβάτι.

Απαντητική ποίηση

Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται εσκεμμένα. Ο ποιητής δημιουργεί συνομιλίες μεταξύ των ποιημάτων, σαν ωδή σε ένα άλλο ποίημα . Ή με κάποια κριτική διάθεση απαντά στο ποίημα ενός ομότεχνού του. Τα Απαντητικά Ποιήματα (Response Poems) είναι ένα ολόκληρο κομμάτι της ποιητικής τέχνης. Ο T.S. Eliot έχει πει για τους ποιητές που τολμούν να γράψουν αυτού του είδους ποίηση:

Μια από τις καλύτερες δοκιμασίες είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ποιητής δανείζεται. Οι ανώριμοι ποιητές μιμούνται. Οι ώριμοι ποιητές κλέβουν. Οι κακοί ποιητές καταστρέφουν αυτό που παίρνουν και οι καλοί ποιητές το παίρνουν και το κάνουν κάτι καλύτερο, ή τουλάχιστον διαφορετικό.
(One of the surest of tests is the way in which a poet borrows. Immature poets imitate; mature poets steal; bad poets deface what they take, and good poets make it into something better, or at least something different.)
T.S Eliot, The Sacred Wood

Επομένως, όταν ένας ποιητής εσκεμμένα συνδιαλέγει το ποίημά του με ένα άλλο οφείλει να είναι πολύ προσεκτικός ως προς το πως θα χρησιμοποιήσει το λεξιλόγιο και τα νοήματα που αντλεί από το αρχικό ποίημα αλλά και ως προς το τι θα “απαντήσει”.

Το ποίημα της Κικής Ματέρη

Είναι βέβαια και φορές, πιο σπάνιες, που τα ποιήματα κάπως τυχαία πιάνουν την κουβέντα. Σαν παλιοί συμμαθητές που μετά από χρόνια βρίσκονται στον δρόμο και μιλούν για τις ζωές τους. Έτσι και αυτό το ποίημα από την Κική Ματέρη με το που το διάβασα, όταν το ανέβασε σαν σχόλιο στον Αγώνα Νου ένιωσα αμέσως πως συνδέονται.. Μόλις το είδα νόμιζα ότι το είχε γράψει σαν απάντηση στο δικό μου ποίημα αλλά όπως μου είπε, δεν ήταν έτσι. Για αυτό τον λόγο, με τη σύμφωνη γνώμη της Κικής, αυτό το ποίημα εμφανίζεται σήμερα εδώ, στην δική του ποιητική γωνιά. Απολαύστε!

Βιάστηκε ο νους μου και έτρεξε
Έτρεξε σε λιβάδια πράσινα
Θα το λέγαμε πεζό ταξίδι
Το ταξίδι του Θανάτου
Δεσποινίς επιβιβαστείτε

Κική Ματέρη

Πώς σας φαίνεται; Δεν συνομιλούν τα δύο ποιήματα;

Δείτε το Αγώνας Νου ΕΔΩ

Όπως μου είπε η ίδια το έγραψε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού, προτού επιβιβαστεί στο αεροπλάνο. Ένα πολύ όμορφο, μικρό ποίημα που αφήνει ένα αίσθημα αφηρημάδας από την πλευρά της ομιλήτριας. Όχι όμως παιδική ανέμελη αφηρημάδα, μα πιο πολύ αυτό το βαρύγδουπο στοχασμό, ξέρεις αυτός που σε ταξιδεύει σε παρελθόντος “τι θα γινόταν αν” και μέλλοντος “φοβάμαι”. Το ποίημα κλείνει με τη φράση “Δεσποινίς επιβιβαστείτε”, μια φράση που μοιάζει να ξυπνάει την ομιλήτρια από το νοητικό της ταξίδι. Μπήκαμε λοιπόν οι αναγνώστες για λίγο στο μυαλό της ομιλήτριας μέχρι που μας έβγαλε βίαια η ανακοίνωση της επιβίβασης που σημαίνει και την επαναφορά στην πραγματικότητα.

Βλέπετε τη σύνδεση; Με ποιά φράση κλείνει ο Αγώνας Νου;

Κάντε εγγραφή στο Newsletter για να μη χάσετε καμία νέα δημοίευση!