Συλλογισμοί Παράλογοι

Κάποιες σκέψεις που κάνω συχνά, που τριγυρνούν στο μυαλό μου ανά καιρούς. Συλλογισμούς παράλογους τους ονομάζω γιατί πολλές φορές δεν έχουν νόημα ή κάνουν νοητικά άλματα. Είπα να τις μοιραστώ μαζί σου, να σου δώσω μια ματιά μέσα στο μυαλό μου με την ελπίδα ότι μπορεί να ταυτιστείς ή να μπεις κι εσύ σε σκέψεις. Το ξέρω, στη βιβλιοκριτική για τη Δύναμη του Τώρα σου είπα για την ηρεμία του μυαλού και την παύση της φλυαρίας του. Μα, καμιά φορά, όταν κάθεσαι και αφήνεσαι ελεύθερη οι σκέψεις ξεκινούν να ρέουν.

Εσένα σου συμβαίνει;

Σκέψεις

Κι όταν φύγω θα με ψάξει κανείς;

Πολλές ημέρες και πολλές νύχτες έχω περάσει να αναρωτιέμαι. Κάνω διαρκώς έναν Αγώνα Νου.

Αφήνω αξιόλογο έργο ή μόνο λόγια κενά, αερολογίες; Αγγίζω κάποιον, κι αν ναι, ποιον;

Εσύ, που τώρα με διαβάζεις, τι νιώθεις; Μόλις αφήσεις αυτό το κείμενο θα αφήσεις και τα λόγια μου να γλιστρήσουν από το μυαλό σου;

Ίσως. Όπως έχεις αφήσει και τόσους άλλους ανθρώπους, πιο σημαντικούς, να γλιστρήσουν απ’ τη ζωή σου. Όχι, δεν σε κρίνω! Στον εαυτό μου τα λέω πρώτα από όλους και μετά σε εσένα. Δεν σε ξέρω άλλωστε.

Πόσους ανθρώπους άφησα. Κι ας τους ήθελα πολύ στη ζωή μου. Δεν προσπάθησα αρκετά.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι ποιός να είσαι. Πίσω από τα κείμενα βλέπω νούμερα: 350 τα 3 Χριστουγεννιάτικα Ποιήματα, μόνο 13 ο Seamus Heaney. Καλά είναι…

Δεν μου αρκεί όμως αυτό! Ποιός είσαι;

Με διαβάζεις και; Σου λέω κάτι; Ή απλώς με προσπερνάς, ένα άλλο κείμενο σε ωκεανό γραμμάτων;

Κάποιες φορές σε οραματίζομαι. Τα μαλλιά σου έχουν αρχίσει να ασπρίζουν, φοράς γυαλιά στρογγυλά, και λατρεύεις την ποίηση. Είσαι κοντούλα, λίγο ντροπαλή και αρκετά φιλόδοξη. Έπεσα μέσα;

Με διασκεδάζει να σου απευθύνω το λόγο όταν γράφω. Σε σκέφτομαι να μου απαντάς. Συνδιαλεγόμαστε κι ας μην το ξέρεις. Γράφω για εμένα, ναι, για να παραμείνω σώφρων, μα γράφω και για εσένα. Θέλω την ψυχή σου να αγγίξω. 

Αναρωτιέσαι εσύ ποτέ ποιούς ανθρώπους έχεις αγγίξει;

Σε θυμάται κανείς ή απαρατήρητος περνάς;

Κάνεις κάτι που μετράει; Όχι για την κοινωνία, για εσένα! Σου εύχομαι να αφήνεις ίχνος με τις πράξεις σου, να αφήνεις την υπογραφή σου. Kάθε τι που κάνεις που να φωνάζει “Το επέλεξα και το αγαπώ!” 

Αγαπιέσαι κι αγαπάς; Ναι, να αγαπάς. Πρώτο από όλους τον εαυτό σου και μετά τους ανθρώπους γύρω σου. Η ζωή είναι πολύ καλύτερη εάν γεμίζει με αγάπη. 

Τι ξέρω εγώ θα μου πεις. Σίγουρα δεν έχω πείρα χρόνων που φανερώνεται από το άσπρο των μαλλιών ή μετριέται στου προσώπου τις γραμμές. Μα έχω δει πως είναι να σε αγαπούν, πως είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και πόσο όμορφο είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Πόσο ζωντανός μοιάζει κανείς όταν έχει πάθος στη ζωή του. Πόσο πιο όμορφη είναι η ζωή όταν η αγάπη ρέει άφθονη από κάθε κατεύθυνση!

Σταματάω. Σκέφτηκα πολλά.

Όταν φύγω θα με ψάξει κανείς;