Είναι φορές που κάθομαι μπροστά από τον υπολογιστή ώρες ολόκληρες αγναντεύοντας μια κενή σελίδα, αδυνατώντας να γράψω. Αν έχει χρειαστεί ποτέ σου να γράψεις ένα κείμενο- για το σχολείο, τη δουλειά, ποιητικό- θα ξέρεις σίγουρα για ποιό πράγμα μιλάω. Κοιτάω τη λευκή σελίδα λες και βρισκόμαστε σε κάποιο διαγωνισμό· ποιά θα ανοιγοκλείσει πρώτη τα μάτια; Η σελίδα είναι αιχμάλωτή μου. Ή μήπως εγώ είμαι η δική της; Δεν ξέρω πια… Πήρα λοιπόν την απόφαση να γράψω και ότι βγει. Ας είναι ασυναρτησίες, ας μη βγάζει νόημα. Γράψε κι όπου βγει. Μόνο αυτό έχει σημασία. Και μην ανησυχείς, κάπου θα βγει! Και βγήκε. Καλό ή κακό, όμορφο ή άσχημο, δεν θα…